تأخیر حسابرسی و به موقع بودن گزارشگری مالی

زمان ارائه اطلاعات، سودمندی اطلاعات ارائه شده را تعیین می‌کند و افشای به موقع اطلاعات مربوط، مانع از بی‌خبری از وقایع مهمی می‌شود که ممکن است چشم‌انداز آتی واحد تجاری را کاملا تغییر دهد. در این پژوهش به بررسی عوامل اثرگذار بر به موقع بودن گزارشگری مالی در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. روش انجام تحقیق شبه تجربی و از نوع توصیفی- همبستگی می‌باشد. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از مدل‌های رگرسیونی چند متغیره استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در دوره مورد بررسی، بین اندازه شرکت، اظهار نظر حسابرس، تغییر مدیریت، و درصد مالکیت نهادی با تأخیر حسابرسی رابطه منفی وجود دارد. همچنین، بین وجود حسابرس داخلی، تعداد سهامداران، و اقلام غیرمترقبه با تأخیر حسابرسی رابطه مثبت وجود دارد. این مطالعه شواهدی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد حاکمیت شرکتی نقش مهمی در به موقع بودن گزارشگری مالی دارد